Και ήρθε η μέρα Σάββατο. Πρωί. Έχει λίγο φως, νομίζω. Τα μάτια ακόμη κλειστά και ακούω τη βροχή να πέφτει. Ασταμάτητα. Κλασικά. Βαριοπούλες ακούγονται από κάπου απέναντι. Κλασικά. Αυτή η πόλη δε θα σταματήσει ποτέ να αλλάζει σκέφτομαι. Εγώ όμως; Αλλάζω άραγε; Πάει καιρός που είχα χρόνο να κάτσω να το σκεφτώ. Πάει καιρός που… Continue reading Ένα βροχερό Λονδρέζικο πρωινό